17 nov 2007, 17:40

Hoe het zover is gekomen zou ik tot op de dag van vandaag niet weten, maar tussen de goedheiligman en mij botert het niet zo. Misschien heeft het te maken met mijn adoptie uit Korea. Feestbeesten zijn het daar niet echt, ze vieren er zelfs alleen hun 1e en 65e verjaardag. Daar komt ook nog bij dat ik niet van paarden hou (ze kijken me altijd heel eng aan) en als ik zelf geen spleetogen had gehad was ik overtuigd racist geweest, dus die rondhupsende allochtonen mogen ze van mij ook op die boot linea recta terug sturen naar waar ze vandaan kwamen.

Ikzelf heb me al op jonge leeftijd volledig aangepast aan het Nederlandse (zelfs zonder inburgeringscursus) ik fiets en loop door rood. Ik eet bloemkool met witte saus, ik eet kaas op mijn bruine boterham, maar Sint Nicolaas wil er bij mij niet in.

Zelfs nu nog niet. Nu ik zelf een kind heb ontstaan daardoor nog wel eens conflict-situaties. Want naar de intocht van die ouwe gek met die schimmel tussen zijn benen gaan kijken is toch niet helemaal je-dat als jij je moeder aan de hand moet nemen omdat ze niet naar voren durft te lopen om de Sint een handje te geven of pepernoten in ontvangst te nemen van een van die ADHD-pieten in hun gekke pakjes.

Op tv kijken lukt nog net, omdat ik dan onopvallend en ongelimiteerd de kamer uit kan lopen om zogenaamd even te plassen, koffie te zetten of even iets te pakken.

Wat is nou toch de lol van verklede mensen die je eens in het jaar een legitieme reden geven om je eigen kind voor de gek te houden ? Ik ben er op tegen. Als we Sinterklaas nou eens voor het oog van heel de natie van zijn paard af schieten, bij wijze van mislukte terroristische aanslag en de schuld aan extreem rechts geven, dan zijn we er voorgoed vanaf ! Dan kan ik weer rustig slapen zonder bang te hoeven zijn geconfronteerd te worden met die zak van een Sinterklaas of nachtelijke inbraak door een van zijn handlangers.