27 okt 2007, 06:03

Nou ja en na dat heftig ziek zijn, ben ik uit dienst getreden bij Loetje (als twaalfjaaraaneen-bedienend-biefstukken-op-bord-en-op-tafels-smijtend-erelid) en heb ik uit pure eigenwijsheid (en karakter natuurlijk) geprotesteerd tegen een WAO-uitkering en heb ik gekozen voor reintegratie in de marketing/communicatie/onderzoekswereld.

Trots als een pauw behaalde ik in die branche structureel goede en daarmee buitengewoon succesvolle resultaten, en was ik slechts “de nieuwe” zonder beoordeeld en afgerekend te worden op mijn stomme medische geschiedenis.

Vroeger op school had ik een hekel aan strebertjes. Sorry. Ze deden zó wanhopig hun best de beste te zijn en zagen er doorgaans niet uit. En ze stonken.

Helaas is het nu zo dat ik vol enthousiasme mijn beider banen vervul naar meer dan tevredenheid, en betrap ik mezelf op ongegeneerd kwijlen als ik een compliment krijg.

Ik ga zelfs een van de twee banen opzeggen, omdat ik het niet langer volhou bij beide aanstellingen de ballen hoog te houden.

Toch schijnt het zo te zijn dat je UWV uitkering maar 70% dekt van je laatstgenoten salaris berekend over het afgelopen jaar en worden je verdiensten van je nieuwe banen gekort op diezelfde uitkering; je doet dus in wezen vrijwilligerswerk.

Let op : Als je om welke triviale reden dan ook wordt ontslagen krijg je een platina handdruk en een meer dan riante uitkering waar je een Lamborghini van kunt kopen of waarmee je op een cruise kan gaan door het Caraibisch gebied, maar als je als tijdelijk ongewild afgekeurd mens je best doet en een beter bij jouw huidige situatie passende baan vindt, dan zit ineens heel bureaucratisch Holland achter je aan. Alsof ze niks beter te doen hebben.

De laatste tijd vraag ik me dan ook ernstig af of het zin heeft om te verworden in een door mij eens zo gehate Streber, en daarmee respect te verdienen onderwijl helemaal niets te bereiken of dat het beter is om als een ToosWerkeloosWaardeloos met m’n carmen-krulset in m’n nephaar op de bank naar de doop van Ariane te kijken, wetend dat zij nog onbekend is met langharig werkschuw tuig als ze wat Jordanees water over haar heen laat kletteren, terwijl er tegelijkertijd bij mij een bedrag op mijn rekening wordt geboekt waarvan heel Jordanie een jaar lang kan eten en drinken.

Dan ben ik ToosRedeloosEnSprakeloos.

Snap je wel ?