18 jun 2009, 16:06
Nu ik officieel in remissie ben, en ik word geacht weer langzaam maar zeker mee te doen met de rest van de wereld, moeten ook mijn pedagogische skills ( voor zover ik die ooit gehad heb ) weer eens worden afgestoft.
Dat werd me pijnlijk duidelijk toen Jip en ik met mijn vriendinnen Blond en Groot en al hun kinderen een paar dagen op Bakkum bivakkeerden. Toen ik daar vloekend en tierend aankwam omdat was gebleken dat alle Melkert-banen net die dag bij de NS vervuld dienden te worden, sloeg Blond junior haar hand voor haar mond en zei : “Oooh mam, Sakka zei een lelijk woord !” Ze was onverbiddelijk toen ik haar uitlegde dat ze de tekst van de Jip en Janneke musical verkeerd interpreteerde, en ik moest 20 cent scheld-geld betalen. Daar ik net was gearriveerd was ik nog vol goede zin, dus gooide ik welwillend een euro een meter of drie verderop het gras in en vroeg haar of ze als ze dan toch niet wilde opsodemieteren, in elk geval nou eens een fucking biertje voor me kon pakken, want ik had tenslotte geen houten bek.
Nou niet meteen denken dat ik op tere kinderzieltjes trap, want die huftertjes van ons kunnen een hoop hebben, en van gekke Sakka zijn ze een hoop gewend. Toen één van de meiden een keer bij ons logeerde heb ik me onsterfelijk gemaakt door haar haar neus in de zoom van mijn jurk te laten snuiten omdat ie toch in de was moest. Sindsdien sta ik erom bekend dat bij mij álles mag.
Nou namen wij al nooit echt een blad voor de grofgebekte mond, maar sinds Jip de buurvrouw van bijna negentig aanspreekt met “yo, bitchy!” en ik bij het verlaten van de camping het vocabulaire van de kids voor meer dan honderd euro had vergroot, hebben we ons voorgenomen om in de omgeving van elk willekeurig onderkruipertje geen vuige taal meer uit te slaan. Dat valt nog enigszins te handhaven door je alleen nog maar in kroegen of hysterische musea te begeven, maar daar ik daar tegenwoordig niet meer zo vaak kom levert dat nog wel eens onhandige situaties op. Elke “KUT!”, “SHIT!” of “GODVERDOMME” wordt steevast gevolgd door het zinnetje : “…is een woord dat je NOOIT mag zeggen!” Dat lijkt slim bedacht, maar Jip is bijna net zo geraffineerd als zijn moeder en stelt dus regelmatig : “..dus..godverdomme mag ik niet zeggen, he ? Net als fuck, want dat is ook een lelijk woord.”
Toen hij met oma in de bus zat en een auto voor hen voor het rode stoplicht stond te wachten, mompelde Jip : “Klootzak”, waarop oma hem vroeg of hij eigenlijk wel wist wat dat betekende. “Tuurlijk weet ik dat”, riep Jip verontwaardigd uit : “dat is iemand in een auto voor die van mamma die niet wil doorrijden !”