TIJD

20 jan 2009, 17:05

In de tijd dat Michael Jackson nog een neger was, begon mijn weekend op woensdagavond en als het een beetje meezat viel het einde van mijn week samen met het begin van een nieuwe. Nou hechtte ik destijds geen enkele waarde aan tijdsbesef; als ik niet wist hoe laat het was kon ik ook nooit te laat komen (voor het gemak deed ik ook meteen maar niet aan logica). En als ik tegen de ochtend door de politie thuis werd gebracht en mijn ouders met onfrisse en ongelovige gezichten me op de bank zaten op te wachten met een :”Weet jij wel hoe laat het is ??!!”, kon ik met een zuiver geweten en een stralende glimlach mijn bed in duiken.

En net zoals ik vroeger op feestjes in de Roxy, Silo, Repetitiehuis, Multigroove of de catacombes van de kerk op de Haarlemmerdijk na inname van XTC (wat toen nog iets positiefs betekende) stond te wachten tot en hoe het pilletje zou gaan werken, zo lig ik nu op dag 6 van mijn eerste chemokuur te wachten op de uitwerking van deze pilletjes. Tot nog toe mag ik met een beetje misselijkheid en duizeligheid niet klagen, al doe ik dat natuurlijk wel, je moet het je helpende handen tenslotte niet al te gemakkelijk maken, en je moet er zelf natuurlijk ook een beetje lol aan beleven.

Zo maak ik tegenwoordig lijstjes (I blame chemo !!) waarop ik bijhou welke etenswaren het minst belastend zijn voor de blaren op mijn tong en die het lekkerst wegkotsen. Op dit moment beleef ik het grootste vomeer-plezier aan vruchtenkwark, en tomatensoep is een goede tweede. Mijn eerste uitgevallen lok haar heb ik bewaard voor voodoo-doeleinden, of om straks mijn kussen mee op te vullen.

Mijn aanvankelijke terughoudendheid ten aanzien van blowen heb ik ook laten varen, ik merk dat het the edge een beetje van de misselijkheid afhaalt en door de roes blijven je gedachten ook niet almaar bij het ziekzijn hangen. De felgroene en roze konijnen neem ik op de koop toe.

Natuurlijk is het geen picknick, en ik heb me wel eens beter gevoeld, maar voorlopig valt het allemaal te doen. Hoe de rest van de chemo-cycli gaan verlopen zal de tijd ons leren. Tijd voor een lekker bakje kwark.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *